autor: Alfred Jarry
reżyseria: Piotr Szulkin
Teatr: Instytut Francuski Warszawa / Teatr Powszechny
premiera: 15 grudnia 1986
rola: Ubica
Sztuka w 5 aktach. Przekład: Tadeusz Żeleński (Boy)
Czas akcji: nieokreślony.
Miejsce akcji: "w Polsce, czyli nigdzie" (określenie Jarry'ego z wstępnego przemówienia na premierze w 1896).
Ubu - "rotmistrz dragonów, oficer przyboczny króla Wacława, kawaler polskiego orderu Czerwonego Orła i były król Aragonii" - jest zadowolony ze swego losu. Przeciwnie jego żona, Ubica, która drwi z męża i namawia go do wymordowania króla z rodziną i zajęcia tronu. Mąż chętnie skłania się do tych rad, marząc o korzyściach, jakie daje władza.
Dorota Stalińska zagrała więc obsceniczną, wulgarną żonę króla Ubu, jego kobiecą wersję, uosobienie biologiczności i praktyczności.
Rola w teatrze absurdu może być wzięta w cudzysłów, dopuszcza skrajności, nadmiar środków wyrazu, deformacji. To rodzaj teatru pasujący do dynamicznej ekspresji Aktorki.
Ślady spektaklu Jarrego można obejrzeć w „Historii niemoralnej”. To oczywiście jedynie nawiązanie do oryginału, zmienił się aktor grający Ubu, pojawiły się filmowe konteksty, ale została dynamika roli Doroty Stalińskiej